Gevaren bij gebruik populaire afslank-middelen
Afvallen neemt risico’s mee, omdat gifstoffen in het lichaam niet op de juiste manier afgevoerd worden. Gewichtsverlies leidt tot een aanzienlijke afgifte van opgeslagen xenobiotica en draagt, tenzij verminderd, bij aan een geleidelijk langzamer metabolisme en verhoogt het risico op chronische ziekten.
Wanneer mensen met overgewicht afvallen, wordt vet uit het vetweefsel vrijgegeven. Dit vet bevat vaak schadelijke stoffen die in het lichaam zijn opgeslagen, zoals persistente organische verontreinigende stoffen (POP's). Deze stoffen hechten zich aan vet en kunnen zich na verloop van tijd ophopen. Tijdens gewichtsverlies, wanneer het lichaam vetreserves afbreekt, komen deze verontreinigende stoffen vrij in de bloedbaan, een proces dat bekend staat als "herverdeling van verontreinigende stoffen."
Schadelijke stoffen in bloedplasma
Dit kan leiden tot een verhoogde concentratie van deze schadelijke stoffen in het bloedplasma, wat betekent dat ze gemakkelijker verschillende organen en weefsels kunnen bereiken. Naarmate het gewichtsverlies vordert, kan de afbraak van vet sneller gaan dan het lichaam de verontreinigende stoffen kan afvoeren. Hierdoor kunnen tijdelijk hogere niveaus van deze stoffen in de bloedbaan aanwezig zijn.
Kortom: gewichtsverlies kan ervoor zorgen dat potentieel schadelijke stoffen, die in vetweefsel zijn opgeslagen, vrijkomen in het lichaam, wat invloed kan hebben op de gezondheid. Dit toont de complexe interactie aan tussen overgewicht, gewichtsverlies en de aanwezigheid van verontreinigende stoffen in het lichaam.
Advies bij afvallen
Mijn advies wanneer je wil afvallen, is als volgt:
1. Val heel langzaam af, liefst op een natuurlijke manier
2. Zorg voor een gezonde, nieuwe leefstijl
3. Vetverlies zonder detox te ondersteunen is een heel slecht idee.
Het lichaam ontgift zichzelf, waarbij toxines(gifstoffen) het lichaam verlaten. Echter wanneer er te veel toxines moeten worden verwijderd, heeft het lichaam hulp nodig en dit moet onder begeleiding gebeuren.
De verschillen tussen Ozempic, Wegovy en Moujaro
Wat in deze middelen zorgt nu ervoor dat mensen kunnen afslanken? Welnu, GLP-1, een hormoon dat in onze darmen wordt aangemaakt wanneer we bepaalde voedingsmiddelen eten, voornamelijk koolhydraten en eiwitten, speelt een belangrijke rol bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel en het bevorderen van verzadiging (het gevoel vol te zitten). Het hormoon wordt door onze darmen vrijgegeven en reist naar de alvleesklier om deze te stimuleren om insuline vrij te maken, nog voordat de glucose uit het voedsel in ons bloed terechtkomt. Dit helpt om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Daarnaast remt GLP-1 de afgifte van glucagon (een hormoon dat de bloedsuikerspiegel verhoogt) en vertraagt het de maaglediging, waardoor je langer een vol gevoel hebt.
Semaglutide, het actieve ingrediënt in Ozempic en Wegovy, werkt als een GLP-1 receptor agonist. Dit betekent dat het zich aan dezelfde receptoren bindt als GLP-1 en daardoor dezelfde effecten nabootst, hoewel het chemisch iets is aangepast om langer in het lichaam te blijven. Door zich aan de GLP-1-receptoren te binden, helpt semaglutide de bloedsuikerspiegel te verlagen, de afgifte van insuline te verhogen en het hongergevoel te verminderen. Het vertraagt ook de maaglediging, wat ervoor zorgt dat mensen minder honger hebben en dus minder eten, wat kan bijdragen aan gewichtsverlies.
Wel belangrijk vind ik om op te merken dat Ozempic oorspronkelijk ontwikkeld is voor de behandeling van type 2-diabetes, omdat mensen met deze aandoening vaak minder GLP-1 aanmaken. Echter, door de eetlustremmende effecten en de vertraging van de maaglediging, is het ook effectief gebleken voor gewichtsverlies. Hierdoor wordt het nu ook voorgeschreven, onder de merknaam Wegovy, voor mensen zonder diabetes die willen afvallen.
Samengevat: semaglutide werkt door de bloedsuikerspiegel te verlagen, de insulineproductie te verhogen, glucagon te verminderen en het hongergevoel te onderdrukken, wat uiteindelijk leidt tot gewichtsverlies.
Tirzepatide, bekend als Mounjaro voor de behandeling van diabetes mellitus, wordt ook op de markt gebracht als Zepbound voor gewichtsbeheersing. Het werkt op zowel de GLP-1-receptor (glucagon-like peptide-1) als op de GIP-receptor (gastric inhibitory polypeptide), wat helpt bij het reguleren van de eetlust en voedselinname.
Zepbound is goedgekeurd als aanvulling op een caloriearm dieet en verhoogde fysieke activiteit voor chronisch gewichtsbeheer bij volwassenen met een BMI van meer dan 30 kg/m², of een BMI van meer dan 27 kg/m² in combinatie met ten minste één gewicht gerelateerde comorbiditeit, zoals hypertensie, dyslipidemie, type 2 diabetes, obstructieve slaapapneu of hart- en vaatziekten. (SpringerLink)(AAFP).
